Brommers
Door: Erna
Blijf op de hoogte en volg Erna
18 Augustus 2014 | Vietnam, Hanoi
Brommers, brommers en nog eens brommers. Nee, dit gaat niet over Zuid-Korea. Voordat we over Korea verslag doen willen we jullie eerst een beetje onze vakantie in Vietnam mee laten beleven. En als je het over Vietnam hebt, heb je het over brommers. Niet een paar brommers, nee, echt heel veel brommers!
We begonnen onze reis in Hanoi. Een fantastische, chaotische, drukke, vieze, lawaaiige, fascinerende en boeiende stad. We werden letterlijk ondergedompeld in Vietnam. We zaten in de oude binnenstad, een wirwar van straatjes en steegjes. De overgang vanuit Nederland was wel even wennen. De geluiden, de geuren, de winkeltjes overal, alles wat er te zien is... en natuurlijk de brommers. Oversteken moet je gewoon doen. Wachten tot de weg vrij is heeft geen zin, gewoon gaan en rustig doorlopen. De brommers en auto's rijden wel om je heen. En in de smalle steegjes waar het vol is met mensen? Een brommer kan er altijd nog wel door!
Vanuit Hanoi zijn we met de nachttrein naar Sapa gegaan, een stadje in de bergen. We hebben hier twee wandelingen gemaakt in de bergen. Door dorpjes van traditionele bergvolken en langs heel veel rijstvelden. Prachtig! De eerste dag zijn we naar een waterval gewandeld. Vanaf de waterval terug naar het hotel was het 4 kilometer omhoog klimmen. Omdat we de volgende dag een wandeling van 10 kilometer gingen maken en we de meiden wilden sparen hebben we vervoer terug geregeld: achterop de brommer! De gids, Bart en ik elk achterop een brommer met een van de meiden. Dit was voor de dames een van de hoogtepunten van de reis.
Toen zijn we naar Halong Bay gegaan. Erg mooi, maar ook heel erg toeristisch. Op het water waren er natuurlijk geen brommers, maar wel ronkende bootjes met daarop mensen die van alles wilden verkopen.
Van Halong Bay zijn we verder gereisd naar Hue. We hebben de citadel met daar binnen de verborgen stad bekeken. De verhalen over concubines spraken de meiden wel aan. Vanuit Hue door naar het mekka van de klerenkast: Hoi An. Een heel leuk en gezellig stadje, met overal winkels en ateliers waar je kleren en schoenen kunt laten maken. De hele familie Lemmen in het nieuw :-)
Op naar Ho Chi Min stad. Dat was wel even weer wennen. Vonden we het oversteken in Hanoi spannend in het begin, Ho Chi Min stad is er niks bij! Voor stoplichten, bij kruispunten, staan echt zeeen van brommers. Overal waar je kijkt zie je helmen, met af en toe een verdwaalde auto. Je moet echt altijd en overal alert zijn op brommers die op je af en langs je komen rijden. Zelfs op de stoep kun je niet rustig lopen, ook daar is het brommer-druk. Wat dat betreft de stad waar we ons het minst op ons gemak voelden. Bart heeft een middag een museum over de Vietcong oorlog bezocht, toen ben ik met de meiden naar de dierentuin geweest. Dat was een groot succes, maar dat kwam vooral door de kermisattracties die in de dierentuin waren.
De Mekong Delta was onze volgende stop. Een erg mooi gebied, wat we met een boot hebben verkend. Mensen leven daar op, aan en van het water. Alles gebeurt per boot. We hebben genoten van de bedrijvigheid, maar ook van de rust die er was, varend op de kleine kanaaltjes tussen (mangrove)bossen door. We hebben hier ook een fietstochtje gemaakt door het dorp en de omgeving van onze homestay, erg leuk.
Als afsluiter het eiland Phu Qoc. Een paar dagen 'vakantie': zwemmen in het zwembad en de zee, uitslapen - want geen vroege vluchten of nachttreinen die om 5 uur aankomen, wandelen naar een waterval en daar spontaan zwemmen (in ondergoed haha), eten op de night market...
We hebben een fantastische reis gehad. Veel meegemaakt en beleefd, heerlijk gegeten, veel gezien en ontdekt, een super tijd met ons gezin. De rode draad zijn de brommers gewoden. We hebben heel wat uurtjes op terrasjes doorgebracht 'brommers kiek'n', veel foto's van brommers gemaakt en vaak de uitroep 'dat is een goeie!' gehoord als er een brommer voorbij kwam met hoog opgestapelde lading of een gezin van 5 personen op 1 brommer. Kortom een brommerrijke reis!
We begonnen onze reis in Hanoi. Een fantastische, chaotische, drukke, vieze, lawaaiige, fascinerende en boeiende stad. We werden letterlijk ondergedompeld in Vietnam. We zaten in de oude binnenstad, een wirwar van straatjes en steegjes. De overgang vanuit Nederland was wel even wennen. De geluiden, de geuren, de winkeltjes overal, alles wat er te zien is... en natuurlijk de brommers. Oversteken moet je gewoon doen. Wachten tot de weg vrij is heeft geen zin, gewoon gaan en rustig doorlopen. De brommers en auto's rijden wel om je heen. En in de smalle steegjes waar het vol is met mensen? Een brommer kan er altijd nog wel door!
Vanuit Hanoi zijn we met de nachttrein naar Sapa gegaan, een stadje in de bergen. We hebben hier twee wandelingen gemaakt in de bergen. Door dorpjes van traditionele bergvolken en langs heel veel rijstvelden. Prachtig! De eerste dag zijn we naar een waterval gewandeld. Vanaf de waterval terug naar het hotel was het 4 kilometer omhoog klimmen. Omdat we de volgende dag een wandeling van 10 kilometer gingen maken en we de meiden wilden sparen hebben we vervoer terug geregeld: achterop de brommer! De gids, Bart en ik elk achterop een brommer met een van de meiden. Dit was voor de dames een van de hoogtepunten van de reis.
Toen zijn we naar Halong Bay gegaan. Erg mooi, maar ook heel erg toeristisch. Op het water waren er natuurlijk geen brommers, maar wel ronkende bootjes met daarop mensen die van alles wilden verkopen.
Van Halong Bay zijn we verder gereisd naar Hue. We hebben de citadel met daar binnen de verborgen stad bekeken. De verhalen over concubines spraken de meiden wel aan. Vanuit Hue door naar het mekka van de klerenkast: Hoi An. Een heel leuk en gezellig stadje, met overal winkels en ateliers waar je kleren en schoenen kunt laten maken. De hele familie Lemmen in het nieuw :-)
Op naar Ho Chi Min stad. Dat was wel even weer wennen. Vonden we het oversteken in Hanoi spannend in het begin, Ho Chi Min stad is er niks bij! Voor stoplichten, bij kruispunten, staan echt zeeen van brommers. Overal waar je kijkt zie je helmen, met af en toe een verdwaalde auto. Je moet echt altijd en overal alert zijn op brommers die op je af en langs je komen rijden. Zelfs op de stoep kun je niet rustig lopen, ook daar is het brommer-druk. Wat dat betreft de stad waar we ons het minst op ons gemak voelden. Bart heeft een middag een museum over de Vietcong oorlog bezocht, toen ben ik met de meiden naar de dierentuin geweest. Dat was een groot succes, maar dat kwam vooral door de kermisattracties die in de dierentuin waren.
De Mekong Delta was onze volgende stop. Een erg mooi gebied, wat we met een boot hebben verkend. Mensen leven daar op, aan en van het water. Alles gebeurt per boot. We hebben genoten van de bedrijvigheid, maar ook van de rust die er was, varend op de kleine kanaaltjes tussen (mangrove)bossen door. We hebben hier ook een fietstochtje gemaakt door het dorp en de omgeving van onze homestay, erg leuk.
Als afsluiter het eiland Phu Qoc. Een paar dagen 'vakantie': zwemmen in het zwembad en de zee, uitslapen - want geen vroege vluchten of nachttreinen die om 5 uur aankomen, wandelen naar een waterval en daar spontaan zwemmen (in ondergoed haha), eten op de night market...
We hebben een fantastische reis gehad. Veel meegemaakt en beleefd, heerlijk gegeten, veel gezien en ontdekt, een super tijd met ons gezin. De rode draad zijn de brommers gewoden. We hebben heel wat uurtjes op terrasjes doorgebracht 'brommers kiek'n', veel foto's van brommers gemaakt en vaak de uitroep 'dat is een goeie!' gehoord als er een brommer voorbij kwam met hoog opgestapelde lading of een gezin van 5 personen op 1 brommer. Kortom een brommerrijke reis!
-
18 Augustus 2014 - 22:28
Monique :
Hoihoi,
Net met Charlotte je eerste verslag gelezen! Net of we er zelf bij zijn geweest;-)
Hopelijk is de eerste schooldag van de meiden bevallen! En jouw eerste dag alleen thuis?
Vol verwachting naar je volgende reisverslag!
Groetjes Monique en Charlotte. -
19 Augustus 2014 - 10:03
Annemarie Legius:
Dag Erna,
wat een mooi verslag van jullie vakantie.
we leven helemaal mee. Fantastisch.
Succes voor de kinderen op hun eerste schooldag. (en voor jou, in je uppie thuis... of denk je al aan vrijwilligerswerk?)
Groetjes, ook van Jan!
Annemarie -
19 Augustus 2014 - 11:55
Janneke:
Hoera, eindelijk een berichtje uit het Verre Oosten. Had al een paar keer zitten spieken ;-)
Mooi reisverslag, nu benieuwd naar de eerste Zuid-Koreaanse belevenissen! Liefs van Jan-Chris-Guusje-Joep! -
19 Augustus 2014 - 17:07
Gabry:
Het enigste wat mij afschrikt is de grote vis op foto 1333... voor de rest SUPER. Kan mij indenken dat het een indrukkende reis geweest is. Op naar de rest van het avontuur... Geniet er van.
Groetjes Gabry -
19 Augustus 2014 - 20:25
Zwaantje Bossen:
Mooi je verslag te lezen, nu in een korea met veel auto,s?
Liefs mama. -
20 Augustus 2014 - 20:30
Gerie Mellema:
Wat leuk om jullie vakantie verhalen te lezen, heerlijk om zo met jullie mee te reizen, ga nu dè foto,s bekijken. Gr. John en gerie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
