Woensdag 13 april 2016, een dag waar lang naar toe geleefd is. Vooral de afgelopen twee weken waren intensief. Je kon er niet om heen. Het was dagelijks in het nieuws. Op straat was het onrustig... De algemene verkiezingen!

Vandaag is de dag, er kan gestemd worden. De kandidaten van de verschillende partijen hebben hun best gedaan. Ze hebben zich zoveel mogelijk laten zien en horen.

Het begon exact twee weken geleden. De campagne ging van start. Sindsdien hebben we het elke dag mogen ervaren. Wij wonen naast de rivier, vlak bij een metrostation. Tegenover het metrostation is een brug waar elke ochtend en avond veel forensen de rivier oversteken. Elke ochtend en avond horen we mensen hun standpunten verkondigen door speakers. De kandidaten en mensen van de verschillende partijen staan opgesteld langs de randen van de brug. Een aantal witte jasjes aan de ene kant, daarnaast de rode jasjes van de andere partij. Er tegenover groene jasjes. Zodra er mensen langs lopen wordt er gebogen.

Op kruispunten staan de kandidaten strategisch opgesteld. Er zijn grote schermen waar beelden op getoond worden. Er wordt in details verteld waar de partijen voor staan. Er wordt gebogen door de kandidaten, en er wordt gezwaaid (met witte handschoenen aan).

Het is voor ons een bekend straatbeeld geworden: de speciale soort vrachtautootjes waar de kandidaten in rondgereden worden. Het zijn een soort open 'Paus-mobielen' waar de kandidaten achter op staan. Er zijn grote tv-schermen aan de zijkanten, en uiteraard hebben de kandidaten microfoons en speakers om hun boodschap te vertellen. Deze voertuigen rijden rond of ze staan op een straathoek geparkeerd. We horen en zien ze vaak, heel vaak.

De partijen zorgen wel dat ze gezien en gehoord worden. Met grote opblaasbare soort tekenfilm-poppen lopen ze rond. De partijleden dragen borden met foto's en leuzen. Allemaal om te zorgen dat hun partij voor zetels behaald.

Vandaag is het dan zover, er kan gestemd worden. Iedereen wordt in de gelegenheid gesteld om te stemmen. Werkgevers moeten tijd geven om te stemmen. Doet je werkgever dat niet, dan kun je een hotline bellen, je werkgever kan dan een boete krijgen. Mijn Koreaanse collega's op school mogen twee uur later beginnen of twee uur eerder vertrekken. Bart heeft zelfs een vrije dag!

Het zal stil worden op straat...