De jas

Even vooropgesteld: ja, het is koud. Het is rond of onder het vriespunt. Maar om nou altijd en overal je jas aan te houden?

De gemiddelde Koreaan draagt een zwarte jas. Een dikke, zwarte jas. Nette jassen, sportieve jassen, korte jassen, lange jassen – soms tot wel op de enkel, jassen van bont, van stof, van die hele dikke Michelin-mannetjes jassen. Alle soorten en maten, als het maar zwart is. Behalve voor het hiken, dan komen de vooral gele en oranje sportieve jassen tevoorschijn.

In een restaurant, op het werk, in een koffietentje, als je achter de balie van het postkantoor werkt, in een snikheet gestookte metro, tijdens de repetitie van de harmonie, een groot deel van de Koreanen heeft en houdt zijn of haar jas aan. Het lijkt mij niet fijn om te werken, te eten of muziek te maken met je jas aan. En in die hete metro? Het eerste wat ik doe als ik de metro in stap is mijn (zwarte) jas open of uit. Waarvoor ik dan weleens raar aangekeken wordt.

Dat het nou zo koud is overal? Nee, er wordt best flink gestookt. In ieder geval voor onze begrippen. Ik heb het niet koud als ik mijn jas uitdoe in de restaurants of in het repetitielokaal. Waarschijnlijk ligt ons gevoel dat het behaaglijk is (rond de 20-21 graden) ver af van dat van de Koreaan.

Wij hebben nog best moeite gehad om met onze verwarming om te kunnen gaan. Het is vloerverwarming, met een redelijk geavanceerde bediening. En natuurlijk in het Koreaans. Dus hebben we aan het begin van de winter hulp gevraagd van de enige Engelssprekende bewaker van ons gebouw (die helaas voor ons een promotie heeft gekregen en dus weg is – wat het er voor ons niet makkelijker op maakt). Na zijn uitleg drukte hij ons op het hart om de verwarming toch vooral op 29 of 30 graden te zetten. Op mijn geschrokken ‘dat is toch veel te warm!’ kreeg ik een verbaasde blik. Nou wordt het niet meteen 30 graden als je de verwarming zo hoog zet. Voor elke graad die je de verwarming warmer instelt dat het is, brandt hij 5 minuten. Daarna gaat de verwarming weer in de ruststand. Het blijft een uitdaging voor ons om de temperatuur gelijkmatig en aangenaam te houden.

Dat Koreanen het warmer stoken in huis dan wij, dat is wel duidelijk. Regelmatig zie ik in de lift of in de lobby van ons gebouw bewoners in korte broek en op slippers. En nee, die zijn dan niet op weg naar de sauna (ja, er is een sauna op de 23ste verdieping). Als je het thuis tot korte-broeken-warmte stookt kan ik me voorstellen dat je het in een restaurant, op je werk of bij de harmonie koud vindt. Maar om nou met je dikke jas aan te eten, te werken of te spelen?